سالانه انسانهای زیادی بر روی کره زمین در معرض ترومای
سر و گردن و نواحی دیگر بدن قرار میگیرند. مکانیسمهایی که یک مصدوم ممکن است
در اثر آن دچار ترومای سر و گردن یا مولتی تروما قرار بگیرند متعدد میباشد
و حتی با پیشرفت تکنولوژی و ماشینی شدن جوامع، روز به روز بر تنوع آنها افزوده میشود؛
بر اساس آمار موجود، تصادفات جادهای و سقوط از ارتفاع و حوادث حین
کار، مهمترین علل شایع مراجعات روزانه بیماران مصدوم به اورژانس و مراکز درمانی را
شامل میشوند. تروما در حین تفریح و ورزش، افتادن اجسام از بلندی بر روی سر و گردن
و در نهایت اقدامات خودآزاری و دیگر آزاری از جمله اقدام به خودکشی و کودک آزاری
از مکانیسمهای دیگر تروما در مراجعین روزانه به اورژانسها هستند.
امروزه با
توجه به شیوع تروما و عوارض آنها در جوامع مختلف سالانه منابع هنگفتی صرف پروژههای
آموزشی و پژوهشی در مورد روشهای پیشگیری اولیه و ثانوی و ثالث میشوند. دانش
برخورد با اورژانسهای نوروسرجری هر روز باید نوسازی و بروز رسانی گردد. هنوز نیاز
هست تا تشخیصها دقیقتر و درمانها مؤثرتر و کاریتر گردند. همزمان با وسعت تافتن و
افزایش تنوع موارد اورژانس نوروسرجری، درمانها نیز باید گسترش و تکامل بیابند.
پزشکان
اورژانس و متخصصان نوروسرجری، طب اورژانس یا هر پزشک مرتبط با مصدومان ترومایی باید
ضمن آشنایی با استانداردهای مراقبتی برخورد با بیماران ترومای نوروسرجری، آماده
انجام اقدامات تشخیصی و شروع یا ارجاع بموقع جهت آغاز مداخلات درمانی و نجات بخش
برای بیماران انتخابی باشند. شناسایی مکانیسم تروما و انجام اقدامات بموقع تشخیصی
و درمانی کمک شایانی به درمان و پیشگیری از عوارض مختلف آنها میکند و در کاهش مرگ
و میر و آسیبهای اجتماعی ناشی از نواقص و معلولیتهای قابل پیشگیری نقش بسیار مؤثر
و جدی خواهد داشت.